اگر من خلبان بودم

داستان درباره‌ی جنگاز دیدگاه کودکان و همچنین اولین مواجهه‌ی چهار کودک با هواپیماهای دشمن و اثراتی‌ست که جنگ در دنیای آنان بر جای می‌گذارد. چهار کودک که مشغول چیدن گل‌های وحشی برای معلم خود هستند، با دیدن هواپیماها، فارغ از ترس و سوال این‌که هواپیماها مربوط به چیزی هستند، لذت می‌برند و شادی می‌کنند. آن‌ها دوست دارند مانند هواپیماها در آسمان باشند و تصمیم می‌گیرند در آینده به جای معلم بودن، خلبان شوند. کودکی که راوی است با دیدن اثری که بمباران هواپیماها بر جای گذاشته و آسیب دیدن معلم‌اش به این فکر می‌کند که اگر او خلبان بود… . داستان با این عبارت به پایان ‌می‌رسد و به کودک زمانی برای فکر کردن و تصمیم‌گیری می‌دهد.
کودکان همراه با چهار کودک در داستان، با سوالی مواجه می‌شوند که آنان را با مفهوم جنگ و صلح روبه‌رو می‌کند و به سمت تصمیم‌گیری و تجربه‌ی مسئولیت‌پذیری در برابر اتفاقات جامعه اطرافش سوق می‌دهد. در داستان، موقعیت‌هایی از ترس و خشونت وجود دارد: توصیف آسیب دیدن معلم مدرسه که بر اثر انفجار صورتش قرمز شده و سوخته است و بمباران مینی‌بوس مدرسه توسط هواپیماهای دشمن.
چرایی وقوع جنگ و خشونت ناشی از آن، سوالی است که ممکن است با خواندن داستان در ذهن کودک شکل بگیرد؛ به همین دلیل حضور والدین هنگام خواندن داستان جهت بحث درباره‌ی مفاهیمی چون سیاست و جنگ پیشنهاد می‌شود.