دوچرخه‌سواری خانم آرمیتاژ

خانم آرمیتاژ در حال دوچرخه‌سواری با سگش است، او مدام از خودش می‌پرسد این دوچرخه چه کم دارد؟ و هر بار که این سؤال را از خودش می‌پرسد؛ یک چیز جدید به دوچرخه‌اش اضافه می‌کند: برای مواجهه با جوجه‌تیغی سه تا بوق خیلی پر سروصدا، برای شستن دست‌ها یک سطل و جایی برای صابون و حوله، برای رسیدگی به دوچرخه یک جعبه‌ ابزار کامل، برای غذا خوردن یک سینی، یک سبد غذا و یک فلاسک و برای رفع خستگی سگش هم جایی برای نشستن او درست می‌کند. باران می‌گیرد و خانم آرمیتاژ یک چتر بزرگ برای خودش و یک چتر کوچک برای سگش روی دوچرخه می‌بندد. و از آن‌جایی‌که رکاب زدن در هوای بارانی کمی کسل‌کننده است، به فکر وصل کردن یک رادیوضبط ترانزیستوری، یک عالم نوار شاد و یک سازدهنی می‌افتد. خانم آرمیتاژ که از رکاب زدن خسته می‌شود با قدری چوب و پارچه‌ی برزنتی یک دکل و بادبان برپا می‌کند و یک لنگر هم به دوچرخه وصل می‌کند. با بادی که از پشت سر آن‌ها می‌وزد تندتر و تندتر حرکت می‌کنند تا اینکه کنترل دوچرخه از دست خانم آرمیتاژ خارج‌شده و متلاشی می‌شود. این بار خانم آرمیتاژ اسکیت را جانشین دوچرخه می‌کند و بعد از خودش می‌پرسد حالا این اسکیت‌ها چه کم دارند؟