این کتاب جلد اول از مجموعه‌ی «خدای ما چه جوریه؟» است. این جلد درباره‌ی موقعیت‌های مختلفی است که ما انسان‌ها، چه کوچک باشیم چه بزرگ، امکان دارد انجام بعضی کارها را فراموش کنیم. در واقع فراموش‌کاری یکی از ویژگی‌های انسان محسوب می‌شود. در واقع از این ویژگی انسان و مثال‌هایی که برای آن زده می‌شود قرار است کودک به درک یکی از ویژگی‌های خداوند برسد. درون مایه این کتاب خداشناسی است. در انتهای کتاب پرسش‌هایی مطرح شده است که از کودک می‌خواهد به آنها فکر کند و به آنها پاسخ دهد. در ابتدا از کودک می‌پرسد امروز به یاد چند نفر از دوستانت بودی و پس از چهار پرسشی مطرح می‌شود که انتظار می‌رود کودک به آنها پاسخ منفی بدهد! و پرسش آخر طوری طراحی شده که باید پاسخ آن خداوند باشد. این پرسش‌ها بسیار سر راست، کلیشه‌ای و با پاسخ‌هایی از پیش تعیین شده‌اند و هیچ راه گفتگو و خیال پردازی برای کودک باز نمی‌گذارند. به همین سبب امکان دارد کودک به داستان گوش کند و شاید هم چیزی دستگیرش شود، اما معنای شخصی چندانی که کودک را از محتوای آشکار داستان فراتر ببرد برای او وجود ندارد. خدا در این کتاب شخصیتی اسطوره‎ای دارد. او ابر قهرمان است و هیچ چیز و هیچ کس را فراموش نمی‌کند. کودک در مقابل او احساس ضعف می‌کند هیچ‌گاه نمی‌تواند در حد عالی و قابل قبول مسئولیت‌پذیر باشند. پرداختن به لایه‌های بیرونی احکام و اصول دین به جای محتوای آن‎ها و استفاده از توجیه به جای ارائه دلیل را می‌توان از کاستی‌های موجود در این کتاب دانست. تصاویر این کتاب بر اساس معیارهای بررسی شده، به لحاظ بصری و زیبایی‌شناسی در جایگاه ضعیفی قرار دارند و به همین دلیل به عنوان کتابی 2 ستاره معرفی می‌شود. ناشر این کتاب را برای کودکان بیش از 7 سال پیشنهاد داده‌است که برای این دوره مناسب به نظر می‌رسد. کودکانی که توانایی خواندن متن را دارند می‌توانند این کتاب را به تنهایی بخوانند، اما پیشنهاد می‌شود هنگام خواندن کتاب خانواده‌ها کودکان را همراهی کنند.

در این کتاب پنج موقعیت که در هر کدام از آنها فردی چیزی را فراموش کرده بیان شده است. غذا دادن به جوجه‌ها، آب دادن به گل‌ها، خریدن میوه دل‌خواه یا درست کردن غذای مورد علاقه‌ی کودک و بردن کتاب برای یک دوست، نمونه هایی است که در کتاب به آن اشاره کرده است. در انتها نویسنده خداوند را خطاب قرار می‌دهد و می‌گوید «تو هستی که هیچ چیز را فراموش نمی‌کنی».

تصاویر کارتونی و رنگارنگ کتاب فضای شاد و دلپذیری را در اثر خلق کرده‌اند. ارتباط متن و تصویر در طول کتاب برقرار است. تصاویر به‌نمایش کلی از داستان می‌پردازند ولی کمکی درجهت درک بهتر احساسات شخصیت‌ها و یا اتفاقات متن نمی‌کنند. طراحی شخصیت‌ها دوست‌داشتنی و کنش‌ها گویا هستند، اما کلیشه‌ای ترسیم شده‌اند. تکنیک از اجرای قابل قبولی دارد. فضاسازی‌ها نیز در ارتباط با متن طراحی شده‌اند اما خلاقیت قابل توجهی در آن به چشم نمی‌خورد. کیفیت صفحه‌آرایی و چیدمان متن در صفحه‌ها مناسب است. نوع فونت و اندازه آن‌ها نیز مناسب کودکان است. نقوش تزئینی ابرها و خطوط دورِ شماره صفحه‌ها کمکی به زیباتر شدن کتاب نکرده‌اند. قطع کتاب برای مخاطب کودک مناسب است و کیفیت چاپ و صحافی آن نیز مطلوب است.

- آخرین باری که چیزی را فراموش کردی چه بود؟ برای اینکه دفعه بعد این کار رو فراموش نکنی چه‌کار کردی؟ - درباره d پرسش‌های آخر کتاب با کودک تان گفتگو کنید.