جهان مال من است

تصاویر سرشار از جزئیات هستند و این امکان را برای مخاطب فراهم می‌کند تا مدت زمان قابل توجهی به خوانش تصویرها بپردازد و حتی پیرامون آن‌ها تخیل و داستان‌سرایی کند. روند تکمیل‌کننده‌ی متن و تصویر نشان از ارتباط تنگاتنگ نویسنده و تصویرگر می‌دهد.
در برخی موارد تصاویر بیش از حد شلوغ شده‌اند و ممکن است چشم مخاطب را خسته کنند، اما شلوغی آن‌ها در راستای فضاهایی است که متن روایت می‌کند. با وجود ازدحام عناصر تصویری، شخصیت‌های اصلی داستان در تصاویر همواره قابل تشخیص هستند و مخاطب برای دنبال کردن داستان گیج نمی‌شود. تکنیک اجرای تصویرها زیبا و هنرمندانه است. با وجودی‌که‌ تصویرگر در برخی موارد از تکنیک کلاژ عکس نیز استفاده کرده است، اما یکدستی و انسجام تصاویر آسیب ندیده‌اند. طراحی‌‌ و پرسپکتیوها در بناها و فیگورهای انسانی خوب و صحیح هستند. اغراق‌هایی که در برخی فیگورهای انسانی و پرسپکتیوها ساختمان‌ها وجود دارند، مربوط به شبک شخصی تصویرگر است و بر جذابیت تصاویر افزوده‌اند. انتخاب رنگ‌ها مناسب و از هماهنگی خوبی برخوردارند که در نهایت بر زیبایی اثر افزوده‌اند. نمایش افرادی در میان جمعیت که برای حرکت از ویلچر استفاده می‌کنند. با بیان و به رسمیت شناختن تفاوت‌ها، کودک را به حضور این افراد در جامعه حساس می‌کند. این اتفاق از نقاط مثبت تصاویر است. از سویی دیگر ذهن مخاطب را برای اتفاق پایانی که به نوعی نقطه‌ی عطف داستان نیز است، آماده می‌کند. تصاویر اطلاعات درستی از مکان‌هایی که پسر به همراه پدرش از آن‌ها بازدید می‌کند همچون برج ایفل، قطب، ونیز، مجسمه ابوالهل و… در اختیار مخاطب قرار می‌دهد؛ استفاده‌ی صحیح از رنگ‌ها معرفی درستی از صحرا، قطب، جنگل و …و تفاوت بین آن‌ها ارائه داده ‌است.
از دیگر نقاط قوت تصاویر، نمایش نقطه‌ی اوج داستان در تصویر است. مخاطب در تصویر پایانی با دیدن صندلی‌ چرخ‌دار، نقشه‌ی جغرافیا و کره‌ی زمین، متوجه می‌شود که پسر از صندلی چرخ‌دار استفاده می‌کند و تمام سفر در تخیل پسر اتفاق افتاده است. این برخورد با تصاویر بر جذابیت کتاب افزوده است.