مجموعه‌ی 8 جلدی «ترانه‌های نی‌نی کوچولو» درباره‌ی پسر کوچولویی به نام «نی‌نی کوچولو» و روزمرگی‌های اوست.این کتاب جلد ششم مجموعه است و در آن نی‌نی نسبت به کتاب‌های قبلی بزرگ‌تر شده‌است، خرید نان را تجربه می‌کند و سئوالاتی می‌پرسد و با تجربه‌ی زخمی شدن مواجه می‌شود. موضوع ترانه‌ها از روزمرگی‌های زندگی خردسالان الهام گرفته شده و آهنگین بودن شعر برای کودکان در این گروه سنی جذابیت دارد. در بیشتر ترانه‌ها نی‌نی کوچولو کنشگر است و دامنه‌ی شناخت، مهارت‌ها و توانمندی‌های خود را افزایش می‌دهد. نی‌نی در این کتاب برای اولین بار به خرید نان می‌رود، تلاش می‌کند به صدای مورچه‌ها گوش بدهد، گل‌ها را آب می‌دهد، آرزو می‌کند هر روز جمعه باشد، اولین بار خون می‌بیند و با چتر جدیدش زیر باران می‌رود. موضوع ترانه‌ها و تصویرگری رنگارنگ کتاب برای گروه سنی 3-5 سال مناسب است؛ اما تعداد زیاد ابیات و اختصاص یافتن یک صفحه برای هر ترانه که باعث می‌شود کودک در زمان گوش سپردن به ترانه نتواند کتاب را ورق بزند ممکن است برای بعضی کودکان در این گروه سنی کسل‌کننده باشد. وقتی دست نی‌نی کوچولو زخمی می‌شود و نی‌نی برای اولین بار خون را می‌بیند مادر به نی‌نی می‌گوید که نباید نازک نارنجی باشد.وقتی دست نی‌نی کوچولو زخمی می‌شود و نی‌نی برای اولین بار خون را می‌بیند مادر به نی‌نی می‌گوید که نباید نازک نارنجی باشد. تصاویر این کتاب بر اساس معیارهای بررسی و به لحاظ مفهومی، بصری و زیبایی‌شناسی در جایگاه ضعیفی قرار دارند و به همین دلیل به عنوان کتاب ۲ ستاره معرفی می‌شود.

نی‌نی در این کتاب برای اولین بار به خرید نان می‌رود، تلاش می‌کند به صدای مورچه‌ها گوش بدهد، گل‌ها را آب می‌دهد، آرزو می‌کند هر روز جمعه باشد، اولین بار خون دستش را می‌بیند و با چتر جدیدش زیر باران می‌رود.

این کتاب را تصاویری همراهی می‌کنند که ارتباط چندان عمیقی با شعر ندارند. شخصیت اصلی یک پسر خردسال است که اتفاقات مختلفی برایش رخ می‌دهد. "نی‌نی کوچولو" و پدر و مادرش باورپذیر خلق‌شده‌اند و در تمامی جلدهای دیگر این مجموعه نیز یکدستی خود را حفظ کرده‌اند. اما بسیار کلیشه‌ای طراحی شده‌اند و ایرادهایی در نحوه‌ی ترسیم آن‌ها به چشم می‌خورد. در بعضی پلان‌ها تناسبات صحیح میان اجزای تصویر نیز رعایت نشده‌‌است. شخصیت‌ها باآنکه کنش‌های حرکتی محدودی دارند اما حالات احساسی مانند شادی و ناراحتی آن‌ها، برای مخاطب قابل‌تشخیص است. انتخاب تکنیک و نحوه‌ی اجرای آن توسط تصویرگر در سطح متوسطی قرار دارد. رنگ‌های به‌کاررفته شادند و برای مخاطب کودک جذاب به نظر می‌رسند. فضاسازی‌ها محدودند و اکثر پلان‌ها فاقد فضاسازی‌ منسجم هستند. تصویرگر برای پر کردن فضا تنها به چیدمان شخصیت‌ها در کنار عناصری تزیینی بسنده کرده است. پراکندگی و حضور بیش‌ازحد همین عناصر تزیینی در شماری از پلان‌ها منجر به شلوغی ترکیب‌بندی‌ها شده‌است.

- شما چه کمک‌هایی به مادرتان می‌کنید؟ - وقتی زخمی می‌شوید واکنش شما و والدینتان چیست؟ - آیا شما هم از گیاهان نگهداری می‌کنید؟