A Case of Distrust

داستان این بازی در آمریکا و در سال ۱۹۲۰ اتفاق می‌افتد، زمانی که کارآگاه بودن برای یک زن هنوز از دید جامعه عجیب است. فیلیس ملون باید تلاش کند تا در یک جامعه‌ی مردسالار، توانایی‌های خودش را به عنوان یک کارآگاه شخصی ثابت کند. داستان از جایی شروع می‌شود که یک فروشنده‌ی مشروبات الکلی برای این که بفهمد چه کسی می‌خواهد او را بکشد، ملون را استخدام می‌کند. ملون از همه‌ی مضنونین بازجویی می‌کند، سرنخ‌ها را جمع می‌کند و با این اطلاعات تلاش می‌کند تا شخصی را که تهدید کرده، پیدا کند.

بازی A Case of Distrust یک عنوان ماجراجویانه و در واقع یک رمان تعاملی است که ثابت می‌کند بازی‌های خوب و قوی الزاماً پرهزینه و پیچیده نیستند. گرافیک بازی بسیار ساده و دوبعدی است و حتی رنگ‌های محدودی در آن استفاده شده است. گیم‌پلی آن پیچیدگی خاصی ندارد و بازیکن باید با کلیک روی اجسام، سرنخ به دست بیاورد و با صحبت با افراد مختلف سعی کند پرونده‌اش را حل کند. اما روایت، شخصیت‌پردازی‌ها و مکالماتی که میان این شخصیت‌ها شکل می‌گیرد، نقطه قوت اصلی بازی‌اند. داستان بازی روان است و کشش کافی برای همراه کردن بازیکن را دارد. شخصیت‌ها و مکالمات‌شان آن‌قدر واقعی و هوشمندانه طراحی شده که بازیکن را به‌راحتی به درون دنیای خودشان می‌کشانند. از اشاره‌ها به اتفاقات اجتماعی آن زمان گرفته تا لحن شخصیت‌ها، همه به شکلی اجرا شده‌اند که بازیکن را وارد فضای اجتماعی دهه‌ی 3۰ آمریکا کنند. تنها مشکلی که این بازی ممکن است برای بعضی بازیکنان داشته باشد، طولانی بودن متن‌های آن و البته فونت و رنگ نامناسب آن‌هاست که خواندن‌شان را دشوار می‌کند. A Case of Distrust را می‌توان در ۴ تا ۵ ساعت تمام کرد و در همین مدت کوتاه، بازیکن وارد دنیای متفاوت و باورپذیر یک کاراگاه زن جوان می‌شود که برای اثبات توانایی‌هایش در یک دنیای مردسالار از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کند.