دراکولا در تهران یک انیمیشن کامپیوتری کمدی در مورد سفر دراکولاها به تهران برای یافتن معجونی جادویی است. فیلم با داستانی در مورد سرگذشت خون‌آشام‌ها و جادوگران و تلاش برای تسلط بر مردم آغاز می‌شود. پس از مرگ دراکولای بزرگ، وزیر او در پی یافتن معجونی است که دراکولاها را به انسان تبدیل می‌کند. او راهی سرزمین ایران می‌شود و خانواده‌ای ایرانی از او پذیرایی می‌کنند. وزیر به کمک مادربزرگی دانا و باهوش موفق به ساخت معجون می‌شود اما جادوگر بدذات که به دنبال تسلط بر قصر دراکولاهاست، از این اتفاق راضی نیست. فیلم با برجسته کردن مهمان‌نوازی ایرانی‌ها و هنر فرش‌بافی، کشک‌بادمجان را به‌عنوان معجون جادویی برای آدم کردن دراکولاها معرفی می‌کند. برای افزایش جذابیت و طنازی فیلم از پارادوکس‌هایی نظیر مادربزرگ باهوش و بازی با پلی‌استیشن برای دوئل استفاده شده است. قیافه‌ی عجیب‌غریب دراکولاهای خون‌آشام با دندان‌های تیز، گوش‌ها و بینی نوک‌تیز و حمله به انسان‌ها ممکن است برای کودکان ترسناک باشد. در چند صحنه شخصیت‌ها از پشت‌بام سقوط می‌کنند یا ماشین چپ می‌کند اما در نهایت کسی آسیب نمی‌بیند. تعابیر بی‌ادبانه‌ی متداول نظیر تو روحت، چه مرگت است، چه غلطی می‌کنی از دراکولاها شنیده می‌شود. دراکولاها تحمل نور خورشید و باران را ندارند اما عمر جاودان دارند و مشخص نیست چرا علاقه‌مندند به انسان تبدیل شوند یا چطور نظرشان در این باره عوض می‌شود. تماشای فیلم برای کودکان کوچک‌تر از ۹ سال پیشنهاد نمی‌شود. برای کودکان ۹ تا ۱۱ سال هم در صورتی پیشنهاد می‌شود که فیلم را در حضور والدین تماشا کنند تا فرصت داشته باشند با هم گفتگو کنند.

پس از مرگ دراکولای بزرگ، وزیر برای یافتن معجونی جادویی راهی سرزمین ایران می‌شود. با شیطنت جادوگر بدجنس که رؤیای تسلط بر قصر دراکولاها را در سر می‌پروراند، جانشین دراکولا نیز همراه خدمتکار و برادرش راهی ایران می‌شود تا از فعالیت‌های وزیر آگاه شود. وزیر موفق شده معجونی تهیه کند که دراکولاها را به آدم تبدیل می‌کند اما جادوگر از این اتفاق راضی نیست.

قیافه‌ی شخصیت‌ها چه احساسی به شما می‌داد؟ آیا جایی از فیلم برای شما ترسناک بود؟ کدام ‌یک از ویژگی‌های مشهور ایرانی‌ها در فیلم پررنگ شده بود؟ به نظرتان هدف از ساخت این فیلم چه بود؟ شما از آن خوش‌تان آمد؟