شهر بچه‌های گمشده

داستان این فیلم سینمایی که در فضایی فانتزی و سوررئال اتفاق می‌افتد، درباره‌ی فردی ساخته‌شده در آزمایشگاه به نام کرنک است که چون توان رؤیا دیدن ندارد، دچار پیری زودرس شده و حالا می‌خواهد با دزدیدن رؤیای بچه‌ها، پیری‌اش را به تاخیر بیندازد. افراد او بچه‌ها را از خانه‌هایشان می‌دزدند و به مقر کرنک می‌آورند تا آن‌ها را به دستگاه استخراج رؤیا وصل‌ کند و رؤیای آن‌ها را به ذهن خود منتقل کند. مشکلی که در این میان وجود دارد این است که بچه‌ها وقتی به محل اقامت کرنک آورده می‌شوند، به خاطر ظاهر و رفتارهای ترسناک او و فرایندی که از خانه‌هایشان ربوده شده‌اند، فقط کابوس می‌بینند. تنها یک کودک است که از کرنک نمی‌ترسد و تنها دغدغه‌اش خوردن است. تا زمانی که کرنک می‌تواند او را با خوراکی راضی نگه دارد، او خوشحال و آرام است و قصد رفتن ندارد اما برادر این پسربچه، یک فرد قوی‌هیکل است که برای نجات او دست‌به‌کار شده است. او با کمک یک دختربچه‌ی یتیم موفق می‌شود برادرش و بقیه‌ی بچه‌ها را نجات دهد. به این ترتیب، تشکیلات رؤیادزدی هم برچیده می‌شود. فیلم بین رؤیا دیدن و پیر نشدن ارتباط برقرار می‌کند ولی این ارتباط در قالب داستانی فانتزی ارائه می‌شود که شاید برای بسیاری از مخاطبان قابل درک و پیگیری نباشد.
فضای فیلم تاریک و ترسناک است و همه‌ی اتفاقات در شب رخ می‌دهند. شخصیت‌ها چهره‌هایی عجیب و ترسناک و رفتارهایی خشن دارند. کرنک و افرادش بچه‌ها را می‌دزدند. آن‌ها برای دزدیدن بچه‌ها آن‌ها را می‌ترسانند و به گریه می‌اندازند. افراد کرنک تحت‌تاثیر مسمومیت، با یکدیگر هم خشن رفتار می‌کنند و در چشم هم چاقو فرو می‌کنند یا یکدیگر را خفه می‌کنند. دستیار کرنک دختربچه‌ای را در دریا می‌اندازد تا غرق شود. چهره‌ی دو کودک به تدریج تبدیل به چهره‌ی پیرزن و پیرمرد می‌شود. علاوه بر فضای ترسناک فیلم، نوع خشونت به کار رفته از طرف شخصیت‌ها هم خشونتی سنگین و بزرگسالانه است. تماشای این فیلم برای افراد کوچک‌تر از ۱۵ سال پیشنهاد نمی‌شود.