پرنده‌ی کوچک خوشبختی فیلمی سینمایی از مواجهه‌ی ناراحت‌کننده‌ی دختربچه‌ای به نام ملیحه با غم از دست دادن مادر و تجربه‌ی ترس و تنهایی است، که بر اثر این آسیب روانی، قدرت تکلم خود را از دست داده و با یادآوری گذشته دچار حمله‌های شدید عصبی می‌شود. او از این بابت مورد تمسخر و تحقیر دیگران قرار می‌گیرد و خشم خود را از طریق رفتارهای پرخاشگرانه در مدرسه بروز می‌دهد. معلم تازه‌وارد با اتکا به دانش روانشناسی خود و تلاش برای درک احساسات و جلب اعتماد او، سعی می‌کند مشکل را ریشه‌یابی و درمان کند و در این راه از راهنمایی‌های استاد خود نیز بهره می‌برد. خود خانم معلم هم زخم‌هایی از گذشته داشته که حالا با حضور ملیحه التیام یافته‌اند. فیلم با نمایش مشکل حاد و پیچیده‌ی ملیحه به‌عنوان یک دژ تسخیرناپذیر، بر تأثیر اعتماد و درک متقابل در فروریختن دیوارهای دفاعی این دژ تأکید می‌کند، که به نظر می‌رسد می‌تواند برای بزرگ‌ترها نیز الهام‌بخش باشد. حمله‌های عصبی ملیحه همراه با جیغ‌های ممتد و صحنه‌هایی از لحظه‌ی مرگ مادرش، به همراه نمایش پیکر بی‌جان او روی آب، برای افراد حساس (در تمام سنین) ناراحت‌کننده خواهد بود. او در صحنه‌های متعددی می‌ترسد، عصبانی می‌شود، وسایل را پرت می‌کند یا به دیگران حمله می‌کند. همچنین در صحنه‌های متعددی مورد آزار و تمسخر دیگران قرار می‌گیرد. فیلم با اقدام ملیحه به خودکشی آغاز می‌شود و با آتش‌سوزی خطرناکی که در نهایت به درمان ملیحه کمک می‌کند، پایان می‌یابد. تماشای این فیلم برای کودکان و نوجوانان کوچک‌تر از ۱۳ سال پیشنهاد نمی‌شود. برای نوجوانان ۱۳ تا ۱۵ سال هم در صورتی پیشنهاد می‌شود که آن را با همراهی خانواده تماشا کنند تا بتوانند در مورد احساسات و نگرانی‌هایشان و موارد ناراحت‌کننده‌ی فیلم با هم گفتگو کنند.

ملیحه بر اثر ضربه‌ی روحی ناشی از مشاهده‌ی مرگ مادر در یک حادثه، قدرت تکلمش را از دست داده و رفتارهای پرخاشگرانه از خود بروز می‌دهد. او با یادآوری گذشته دچار حمله‌های شدید عصبی می‌شود؛ طوری که دیگران او را دیوانه و مجنون خطاب می‌کنند. خانم معلم سعی می‌کند به کمک دانش روانشناسی خود به او نزدیک شده و مشکل را ریشه‌یابی و درمان کند. اما او به همکاری کادر مدرسه و پدر ملیحه نیز نیاز دارد. در نهایت، وقوع یک حادثه‌ی آتش‌سوزی و حضور به موقع خانم معلم و پدر ملیحه سر حادثه، او را به حرف می‌آورد.

وقتی خانم ناظم برای عذرخواهی نزد خانم معلم رفت، خانم معلم او را شجاع توصیف کرد؛ به نظرتان شجاعت و عذرخواهی چه ارتباطی دارند؟ خانم معلم خود را مادر ملیحه می‌داند، چون به گفته‌ی خودش او را به دنیا آورده؛ آیا با استدلال و نتیجه‌گیری او موافقید؟ کدام بخش فیلم برای شما ناراحت‌کننده بود؟ با توجه به داستان فیلم، رفتار ما چگونه می‌تواند روی احساسات دیگران تأثیر بگذارد؟