کریسمس موزیکال بادی

این فیلم که با تکنیک استاپ‌‌‌موشن و با الهام از فیلم اِلف ساخته ‌شده و در فارسی «وروجک: موزیکال کریسمس» نام گرفته، درباره‌ی پسری به نام بادی است که در قطب شمال همراه بابانوئل و اِلف‌ها (موجودات کوچکی که به بابانوئل در انجام امور کریسمس کمک می‌کنند) زندگی شادی دارد؛ تا این‌که متوجه می‌شود که در واقع یک انسان است و تصمیم می‌گیرد نزد خانواده‌ی واقعی‌اش به شهر برود. برخلاف بادی و اِلف‌ها که همیشه شادند و در دنیایی رنگارنگ و پر از آواز زندگی می‌کنند، انسان‌هایی که در شهر زندگی می‌کنند، اسیر روزمرگی شده‌اند و دیگر حتی از رسیدن کریسمس خوشحال هم نیستند و زندگی ناامید و غمگینی دارند. بادی در طول داستان با تأکید بر اهمیت خانواده و شادی، به هر روشی تلاش می‌کند تا پدرش را به خودش و زیبایی‌های دنیای اطرافش علاقه‌مند کند. پدر به‌تدریج متوجه می‌شود که هیچ ‌چیز مهم‌تر از خانواده نیست و پول و جایگاه شغلی، هیچ ‌وقت نمی‌توانند به‌تنهایی باعث خوشبختی افراد شوند. با تلاش‌های بادی، خانواده و دوستانش، روح کریسمس به شهر برمی‌گردد و مردم امیدوار در کنار هم، با خوشحالی آن را جشن می‌گیرند. فیلم به موضوعاتی مثل اهمیت شادی و بزرگداشت سنت‌ها، جایگاه خانواده و ضرورت رابطه‌ی والدین و فرزندان می‌پردازد.
فیلم صحنه‌ها و موقعیت‌های ترسناک و خشنی دارد؛ از جمله خرابکاری‌های بادی در سرزمین اِلف‌ها و له شدن آن‌ها زیر دست و پاهای او، تصادف‌های پی‌درپی او به خاطر سربه‌هوایی‌اش، نامهربانی‌های والتر با او و برادرش، چهره‌ی ترسناک رئیس والتر و بچه‌های بدذات شهر و این موضوع که بادی مادرش را از دست ‌داده و در یتیم‌خانه زندگی می‌کرده است. در یکی از صحنه‌ها بادی غمگین، مقدار زیادی شربت افرا می‌نوشد و مست می‌شود و بدذات‌ها نیز از لحنی خشن در گفتگو با دیگران استفاده می‌کنند تا موجب ترس آن‌ها و اطاعت بی ‌چون ‌و چرایشان شوند. تماشای این فیلم برای کودکان زیر 7 سال پیشنهاد نمی‌شود. برای کودکان 7 تا 9 سال هم در صورتی پیشنهاد می‌شود که فیلم را همراه والدین تماشا کنند تا فرصت گفتگو درباره‌ی موضوعات داستان را داشته باشند.