کیسه برنج

داستان این فیلم درباره‌ی دختربچه‌ای پنج ساله به نام جیران است که روزی به امید این‌که به پارک برود و تاب و سرسره بازی کند، با پیرزن همسایه‌شان همراه می‌شود تا پیرزن از فروشگاهی که کمی دور از خانه است، برنج بگیرد. جیران که در خانواده‌ای پرجمعیت و تهی‌دست زندگی می‌کند، هنوز به مدرسه نمی‌رود و وقتی در خانه است، مجبور است در کارهای زیاد و متعدد خانه به مادرش کمک کند؛ به همین خاطر اصرار دارد با پیرزن برود و مدتی را به بازیگوشی سر کند. او در طول مسیر دردسرهای زیادی برای پیرزن درست می‌کند و گاهی او را به ستوه می‌آورد ولی در نهایت با خلق خوش و روحیه‌ی خوبش، از دل پیرزن در می‌آورد و بعد از سفری پرماجرا و پرحادثه و در حالی که با سماجت و التماس موفق شده به پارک هم برود، همراه پیرزن و کیسه‌ی برنج به خانه برمی‌گردد. فیلم که در دهه‌ی ۷۰ ساخته شده، فضای محلات و کوچه‌ها و ساختمان‌ها، وسایل نقلیه و پوشش و ظاهر مردم را در آن زمان به تصویر کشیده و می‌تواند فرصت خوبی برای گفتگو درباره‌ی تفاوت‌های زندگی امروز و دیروز و نیز تفاوت‌های زندگی در محله‌های مختلف تهران فراهم کند.
فیلم بیش از آن‌که برای کودکان باشد، در مورد آن‌هاست و شیطنت‌ها و دردسرهایی که جیران درست می‌کند، بیشتر از آن‌که برای کودکان همذات‌پندارانه یا جذاب باشد، می‌تواند برایشان آزاردهنده باشد. همچنین، فقری که در فیلم به نمایش درآمده، ناتوانی پدر در دادن خرجی زندگی، درخواست‌های مکرر مادر برای گرفتن پول از پدر و برخورد سرد و خشن پدر با او، ناتوانی پیرزن برای رفتن و خرید کردن و رنجی که از این موضوع می‌برد و احساس ترحمی که در فیلم نسبت به زندگی تهی‌دستان وجود دارد، همگی از منظری بزرگسالانه به نمایش درآمده‌اند و ممکن است برای کودکان غم‌انگیز و اضطراب‌آور باشند یا تصویری ترحم‌برانگیز نسبت به تهی‌دستان در ذهن آن‌ها ایجاد کنند. تماشای این فیلم برای کودکان زیر ۱۱ سال پیشنهاد نمی‌شود. برای کودکان ۱۱ تا ۱۳ سال هم در صورتی پیشنهاد می‌شود که فیلم را با حضور و همراهی والدین تماشا کنند تا هم حوصله‌شان سر نرود و هم فرصت داشته باشند در مورد موضوعات مختلف داستان با هم گفتگو کنند.