باغ ‌وحش خیابان ۶۴

این سریال انیمیشنی دوبعدی، درباره‌ی قصه‌های قبل از خواب دختری ۷ ساله به نام لوسی است. او که در همسایگی باغ وحش زندگی می‌کند، هر شب قبل از خواب، به کمک گردن زرافه از پنجره‌ی اتاقش به میان حیوانات باغ وحش می‌آید و به قصه‌هایی که هر شب یکی از آن‌ها تعریف می‌کند گوش می‌دهد. در پایان، گفتگوی کوتاهی در مورد داستان می‌کنند و لوسی دوباره با کمک زرافه به رختخوابش برمی‌گردد و می‌خوابد. قصه‌ها به خاطرات و ماجراجویی‌های حیوانات مختلف، پیش از زندگی در باغ وحش مربوط می‌شوند و همه‌ی آن‌ها به شکل‌های مختلف و بدون جهت‌گیری آموزشی مستقیم، به رشد عاطفی و اجتماعی کودکان می‌پردازند. مفاهیمی مثل مهربانی و همدلی، دوستی و کمک به دیگران، مسئولیت‌پذیری، به اشتراک گذاشتن، قدردانی و بخشش در داستان‌های این سریال پررنگ و برجسته‌اند. به نظر می‌رسد موضوع قصه‌گویی و خوب گوش دادن به قصه هم از دیگر هدف‌های این سریال باشد. مهارت‌های زبانی کودکان، مانند گسترش دامنه‌ی لغات آن‌ها نیز می‌تواند در خلال گوش دادن به داستان‌ها تقویت شود.
رویکرد این سریال در آموزش، سرزنش‌گر و القاکننده‌ی احساس گناه به کودکان نیست؛ بلکه با شناخت کودک و نیازها و علاقه‌هایش و با نزدیک شدن به جهان کودکان، سعی دارد به آن‌ها کمک کند تا خود و دنیای اطراف‌شان را بهتر بشناسند و ارتباط بهتری با جهان برقرار کنند. این آموزش‌ها به‌جای نشان دادن رفتارهای منفی و پیامدهایشان، رفتارها و احساس‌های مثبت را به تصویر می‌کشند و با ایجاد احساس امنیت و آرامش در کودک، او را در یادگیری موضوعات مورد نیازش همراهی می‌کنند. اما کلمات و جملاتی که در قصه‌ها استفاده می‌شوند، ممکن است فراتر از خزانه‌ی واژگانی یا قدرت درک و تحلیل خردسالان باشند و آن‌ها را از تماشای سریال خسته و دلزده کنند. پیشنهاد می‌شود کودکان کوچک‌تر از ۵ سال این سریال را با حضور و همراهی والدین تماشا کنند تا فرصت داشته باشند در صورت نیاز، با هم گفتگو کنند.